Op 10 oktober 2018 publiceerde de Groene Amsterdammer een artikel over misstanden in de Nederlandse vleesverwerkende bedrijven. Mr. Pieter van Vollenhoven, voorzitter van de Stichting maatschappij en Veiligheid en voormalig voorzitter van de Onderzoeksraad voor Veiligheid reageerde op dit artikel. Onder andere merkte mr. van Vollenhoven op dat de slager zijn eigen vlees keurt en pleitte hij voor een onafhankelijke instantie in plaats voor een geprivatiseerde dienst.

Wij gaan alleen op aspecten in, die te maken hebben met de inspectie (keuring) en niet op arbeidsomstandigheden van het (buitenlandse) uitzendpersoneel.

De kritiekpunten m.b.t inspectie laten zich tot drie punten samenvatten:

• Er is geen onafhankelijkheid tussen keurder en gekeurd bedrijf,
• de inspecteurs (keurders van de KDS) moeten te snel werken en
• er wordt geen gevolg aan klachten en opmerkingen gegeven.

In de ogen van 17020 consultants is de reactie van mr. Van Vollenhoven begrijpelijk, de voedselveiligheid is een belangrijke basis behoefte van onze maatschappij. Echter, de keuringsdienst in de slachthuizen is geaccrediteerd op basis van ISO/IEC 17020:2012 en deze accreditatie biedt voldoende handvatten om de keuring professioneel, onafhankelijk en deskundig te laten plaatsvinden.

Onafhankelijkheid gewaarborgd

De keuringen in slachthuizen worden door de KDS uitgevoerd (BV Kwaliteitskeuring Dierlijke Sector te Nieuwegein). KDS is voor haar inspectieactiviteiten door de RvA geaccrediteerd conform ISO 17020:2012; als Type A inspectie instelling. Aangezien de RvA de accreditatie heeft uitgesproken moet KDS hebben aangetoond dat zij hun werk onafhankelijk uitvoeren. Om als type A inspectie-instelling te worden geaccrediteerd, moet de inspectie-instelling hebben aangetoond niet betrokken te zijn bij de ‘items inspected’, in dit geval de te keuren karkassen. De slager keurt hier niet zijn eigen vlees.

KDS formuleert haar werkrelatie op haar website http://www.bvkds.nl/ als volgt: “De hoofdactiviteit van KDS bestaat uit het beschikbaar stellen van officiële assistenten aan de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA) voor het verrichten van post mortem keuringswerkzaamheden in alle Nederlandse roodvlees slachthuizen….”.

De NVWA is toezichthouder én opdrachtgever voor de keuringen en beslist hoeveel KDS-keuringsassistenten worden ingezet. De NVWA factureert naar de slachterijen. Zie: https://www.nvwa.nl/over-de-nvwa/hoe-de-nvwa-werkt/planningskader-veterinaire-keuringen-nvwa/uiterste-aanvraagtijdstip-keuring/extra-afspraken-sector-slachterijen

De slachterijen hebben geen relatie met KDS en kunnen zich niet bemoeien met de werkwijze die de NVWA met KDS is overeengekomen. Het in twijfel trekken van de onafhankelijke status van KDS is daarom niet terecht.

Invloed op het keuringswerk

De norm 17020 geeft de klant, dat wil zeggen de opdrachtgever van inspecties c.q. keuringen, dus hier de NVWA, de mogelijkheid om precies te bepalen, wat men gekeurd wil hebben, met welke methode, in welke omvang, met welke frequentie etc. De paragrafen van de norm ISO 17020:2012 dwingen de inspectie-instelling om de inspectiemethode aan te passen wanneer deze niet de (door de opdrachtgever) gewenste kwaliteit van inspecties oplevert (bijvoorbeeld de band langzamer te laten lopen). Tevens wordt van de inspectie-instelling verwacht, dat zij voortdurend de kwaliteit van de inspectiewerkzaamheden monitort en verbeteringen doorvoert. Klachten en opmerkingen van derden en medewerkers dienen door de geaccrediteerde inspectie-instelling zorgvuldig in bewerking genomen te worden en er moet naar een passende oplossing, aan de hand van de analyse van de mogelijke oorzaken.

De NVWA heeft derhalve als opdrachtgever voor de keuringen alle mogelijkheden om de in het artikel van De Groene Amsterdammer opgeworpen problemen te voorkomen of te verhelpen.

Overheveling naar overheidsorganisatie niet nodig

De constructie van een uitbestede keuringsactiviteit aan een geaccrediteerde instelling kan prima werken, mits alle gereedschappen zo ingezet worden, zoals zij bedoeld zijn. Een overheveling naar een volledige andere (overheids-)constructie is derhalve niet nodig. Zo gezien is het dus niet erg dat Minister Carola Schouten (Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) afgelopen zomer mededeelde dat een wetswijziging met betrekking tot het onderbrengen van de KDS bij de NVWA niet in deze kabinetsperiode zal plaats vinden.

[TwinSparc 17020 Consultants onderhouden geen zakelijke relaties met KDS of NVWA]