De haringtest van het Algemeen Dagblad; net zo gevreesd en betrouwbaar als de uitkomst van de jaarlijkse oliebollentest. De uitkomst van het haring onderzoek kan voor een vishandelaar betekenen dat hij ineens heel veel klanten erbij krijgt of dat er geen enkele klant meer komt; het laatste kan economisch het einde van een ondernemer en zijn werknemers betekenen.

Sinds enige tijd bestaat er kritiek aan de manier hoe de haringtest door het AD wordt uitgevoerd. In november 2017 verschenen er diverse publicaties die uitlegden, waarom het AD, onder andere door hoogleraar en econoom Ben Vollaard van de Universiteit Tilburg, bekritiseerd wordt.

Daadwerkelijk of schijnbare betrokkenheid

Het onderzoek zou niet onpartijdig zijn omdat detaillisten, die klant zijn van een bepaalde visgroothandel gemiddeld veel hoger zouden scoren dan andere viswinkels. Ook is geconstateerd dat winkeliers die bij deze groothandel een cursus volgden gemiddeld hoger scoorden. Het verkopen van advertentieruimte in de special van de AD waarin de uitslagen gepubliceerd worden was eveneens een punt van kritiek. De AD haringtest kan niet waarborgen, dat de inspectiemethode een juiste uitkomst van de beoordeling garandeert en dat de inspecteur(s) onpartijdig en integer is.

De branche organisaties, te weten de Vereniging van Nederlandse Visspecialisten (VNV) en de Centrale Vereniging voor de Ambulante Handel (CVAH) hebben op alle ophef gereageerd en aangekondigd voor 2018 met een eigen viskeuring te willen komen. Een keuring, die afgaat op het oordeel van de consument. Dit is gezien alle oproer een begrijpelijke actie, zeker goed bedoeld, maar de organisaties zien over het hoofd, dat de consumenten geen homogeen oordeel zullen leveren, dat consumenten geen professionals zijn en dat ook deze beoordelingen niet onpartijdig zijn. Het is de bedoeling dat de consumenten de haring van hun eigen visspecialist gaan beoordelen.

In 2018 zijn er dus twee haringtests waarvan de uitkomsten de krant niet waard zijn waarin de vis is verpakt.

De perfecte haring keuring : probeer het eens met ISO 17020:2012

De hele ophef toont aan, dat zoals vaak, niet alleen de oorzaak van daadwerkelijke wangedrag, maar ook de schijn van wangedrag moet worden weggenomen.

De inspectienorm ISO 17020:2012, die de criteria en eisen voor objectieve, integere d.w.z. onpartijdige en onafhankelijke inspecties heeft vastgelegd zou het AD en de Vishandel van dienst kunnen zijn. Wie conform de inspectienorm ISO 17020:2012 inspecteert voorkomt verwijten niet integer te werk gegaan te zijn. Wie een geloofwaardige keuring wil, kan deze opzetten. Het AD, de VNV en de CVAH zouden met hun “inspectieschema’s” eens een geaccrediteerde inspectie-instelling kunnen benaderen…